METAFYSICA OP HET SCHERP VAN DE SNEDE

ACTA LAUNIANA, 2000
deel I: ‘METAFYSICA OP HET SCHERP VAN DE SNEDE’

Dr Jeroen Buve & Dr Louk Fleischhacker (red.).
Genaaid en in linnen gebonden 460 pagina’s.
ISBN n/b

Bevat bijdragen van Dr J.J.A. Bartels, Prof. Dr H.H. Berger, Dr K.J. Brons, Drs J.A.E. Calis, Dr O.G. Heldring en Dr J.H. Lensink.

Prijs: € 49,75
U kunt nu bestellen via onze internetboekwinkel.
Bestel direct »

Op uitnodiging van het Rudolf von Laun Instituut voor Toegepaste Metafysica te Leeuwarden zijn zeven filosofen van vier verschillende Nederlandse universiteiten gedurende drie jaar als “Werkgroep Metafysica” met elkaar in debat geweest, en hebben ondermeer de theorie van de dubbele waarheid (verstandelijkheid versus redelijkheid) kritisch onder de loep genomen, de eigen ideeën daarbij naar voren schuivend. Metafysica op het scherp van de snede is hiervan de vrucht.


 
In zijn proefschrift Macht und Sein heeft Dr Jeroen Buve in 1989 een eerste bewijs geleverd voor het naast elkaar geldig zijn van rede en verstand (Vernunft und Verstand). Zijn analyse is tot op heden niet weerlegd. Vooral de directe relatie die hij legt tussen rede en democratie, geeft te denken. Buve doet een serieuze poging de begrippen ‘verstandelijkheid’ en ‘redelijkheid’ zó af te bakenen, dat de relevantie en onmiskenbaarheid van de redelijkheid in het wetenschappelijke (als standaard voor het maatschappelijke) discours, onontkoombaar wordt.

Wat in Macht und Sein op fundamentele, zij het moeilijk toegankelijke, wijze wetenschappelijk is aangetoond (de zgn. theorie van de dubbele waarheid) wordt nu voor de eerste keer bediscussieerd door een groep collega-filosofen, in dit eerste deel van de “Acta Launiana’.

In de westerse wereld weerklinkt steeds luider een roep om herstel van het evenwicht tussen verstandelijkheid en redelijkheid in wetenschap en maatschappij. Of het nu de door Isaiah Berlin geïnspireerde Britse Amerikaan Stephen Toulmin is, de Fransman Alain Finkielkraut of Robert Spaemann in Duitsland – allen hebben zij gemeen dat zij krachtige pleidooien houden voor de terugkeer van de redelijkheid in het wetenschappelijke debat als antwoord op de crisis van de post-moderne maatschappij.

Ofschoon wetenschappers van naam de noodzaak hiervan meer en meer inzien, is tot nog toe niemand in staat gebleken de objectieve wetenschappelijkheid van het denken dat de rede een plaats geeft naast het verstand te bewijzen. Het probleem is dat de inhoud van beide begrippen vaak niet onderkend wordt. Hoe kan het ook anders, als zelfs de Van Dale beweert dat ‘verstandelijk’ en ‘redelijk’ elkaars synoniem zijn?