- In Memoriam Wim van Asselt (1944-2025)
Op 4 januari 2025 overleed thuis in Exmorra op 80-jarige leeftijd de oud-launiaan Willem Maarten (Wim) van Asselt. Hij kwam ter wereld te Wommels op Hervormingsdag in 1944 als buitenechtelijk kind van een dominee – wat in dit Friese dorp toen voor de nodige beroering zorgde. Hij zou een avontuurlijk leven gaan leiden, waarbij hij zich nooit lang aan een post kon binden. Door zelfstudie ontwikkelde hij zich echter tot een erudiet kenner van zowel kunst als theologie en filosofie.
Toen Wim van Asselt eind jaren negentig als vrijwilliger kennis maakte met het Rudolf von Laun Instituut voor Toegepaste Metafysica te Leeuwarden met zijn toen almaar groeiende filosofische bibliotheek in het Titus Brandsmahuis naast de St.Bonifatiuskerk, was dat voor hem een Fundgrube.
Zijn “dominee-DNA” kwam hier goed van pas: hij ‘preekte’ graag voor een publiek en verzorgde voor het instituut collegereeksen over met name joodse denkers als Spinoza, Buber en Levinas, waaruit zijn grote belezenheid bleek. Vanaf 2001 kreeg hij er een zgn. I/D-baan.
Voor het dagelijks reilen en zeilen van het Instituut was Wim van Asselt een drijvende kracht, niet in de laatste plaats door zijn praktische kwaliteiten en zijn tomeloze energie. Hij wist hoe een moker te hanteren, maar ook hoe een bus te besturen om boeken uit binnen- of buitenland op te halen. Ook zou hij vanaf 2002 helpen met het opzetten van zowel ‘De Nachtuil’, een jaarlijks filosofisch-culinair symposium in het kader van de Nacht van de Filosofie (in april, de Maand van de Filosofie) als met de ‘Von Laun Lezing’ (ter markering van de openingsdag van het instituut op 3 november).
Inhoudelijk ontwikkelde Van Asselt zich binnen het instituut tot tegenspeler van de directie. De volkomen metafysisch ingestelde directeur Jeroen Buve kon zich met zijn trouwe steun en toeverlaat Marten Nap bij tijd en wijle geweldig ergeren aan de al even eigenzinnig ingestelde Wim van Asselt. Ook Buve was er de man niet naar om scherpe confrontaties uit de weg te gaan. Doordat een bepaald soort charme en optimisme beide heren niet ontzegd kon worden, werden de tegenstellingen op den duur gecultiveerd, waardoor de positie van Van Asselt het karakter kreeg van “Her Majesty’s most loyal opposition”. Hiermee werd aan de grondgedachte van het instituut (de dubbele waarheid) recht gedaan.
“Werkzaam bij een kleine organisatie, die bovendien nog in haar pioniersfase verkeerde – zeg maar de oer-GGU – hadden we allen het voorrecht, onze werkzaamheden naar eigen aard en inzicht vorm te kunnen geven”, aldus oud-medewerker Jaap van Exter terugblikkend. “In de aparte microkosmos van het Von Laun Instituut, waar ieder zich op zijn eigen(zinnige) wijze deed gelden, bracht Wims aanwezigheid in mijn beleving altijd een sfeer van opgewektheid. Ik heb hem als een fijne collega ervaren, met wie je goede, diep- en minder diepgaande gesprekken kon voeren, verlicht met de nodige humor. Toen het Instituut hem eind maart 2004 wegens financiële krapte niet langer in dienst kon houden, liet hij er dan ook een leegte achter.”
Niettemin kon ook daarna nog een beroep op Wim worden gedaan voor hand- en spandiensten. In 2006 vond de laatste grote klus plaats: de verhuizing van het instituut met bibliotheek van Leeuwarden naar Deventer. Wim van Asselt heeft, gewapend met zijn Ausdauer en groot rijbewijs, deze enorme logistieke operatie met verve geleid.
Weliswaar werd in 2020 longkanker bij hem geconstateerd, maar door zijn sterke gestel heeft hij er tot en met Kerstmis 2024 goed mee kunnen leven.
Gedurende deze laatste periode was Wim van Asselt intensief bezig met het onderzoeken en vastleggen van zijn bevindingen betreffende de Biblia Sacra van Salvador Dalí. Tekenend voor hem was dat hij, toen hij zijn einde voelde naderen, twee dagen voor zijn overlijden nog een stuk voor zijn uitvaart wilde schrijven, om vervolgens te constateren dat dit niet meer ging.
Namens het Rudolf von Laun Instituut heeft Sybrand Buve op 9 januari 2025 afscheid genomen van Wim van Asselt, die op bed in zijn woonkamer lag opgebaard in zijn huis achter de dorpskerk onder een heldere sterrenhemel. De condoleances zijn overgebracht aan Gea Meester, die de laatste twintig jaar zijn levensgezellin was.
Wim van Asselt was tweemaal getrouwd en gescheiden. Uit zijn tweede huwelijk had hij een dochter, Maaike.
“Wim van Asselt was een echte vrijbuiter en een goed mens”, aldus Buve. “Hij is van grote betekenis geweest voor het instituut als voorloper van de GGU in de ‘Friese oertijd’. We zijn hem veel dank verschuldigd.”
- Paul Cliteur houdt Von Launlezing 2024 op 9 november
Onder de titel “Oude en nieuwe bedreigingen van gedachtevrijheid en democratie” houdt Paul Cliteur op zaterdag 9 november de Von Launlezing 2024 in de Fermerie te Deventer.
In art. 18 van de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens (1948) vinden we de vrijheid van gedachte, geweten en godsdienst neergelegd. Deze is overgenomen in art. 9 van het Europees mensenrechtenverdrag (EVRM).
Hoewel verdragsrechtelijk gewaarborgd is historisch gezien deze vrijheid echter altijd zeer omstreden geweest. De vrijheid van gedachte kent vele pogingen die te onderdrukken met geweld en intimidatie.
Paul Cliteur licht dit toe aan de hand van grote denkers uit het verleden, zoals Geert Grote, Spinoza, Koerbagh, maar ook … Theo van Gogh († 2 november 2004) en Ayaan Hirsi Ali.Prof. dr. P.B. (Paul) Cliteur (Amsterdam, 1955) is em. hoogleraar Encyclopedie van de Rechtswetenschap aan de Universiteit Leiden.
Met de Von-Launlezing of Lectio Launiana wordt jaarlijks de opening van het Rudolf von Laun Instituut voor politieke filosofie in 1995 gemarkeerd.Locatie: De Fermerie, Muggeplein 9, 7411 NW Deventer
Datum: zaterdag 9 november 2024 om 15 uur (zaal open 14.30 uur)
Entree: gratis; reserveren via de Geert Grote Universiteit (GGU) voor 5 november is verplicht. Plaatsen worden vergeven op volgorde van binnenkomst van de aanmeldingen via info@geertgrote.nl - HERDENKING 640e STERFDAG GEERT GROTE OP 20 AUGUSTUS 2024
Met de Geert Grote Lezing 2024: “Drie Biografen” markeert de GGU op 20 augustus de 640e sterfdag van haar naamgever, Geert Grote (1340-1384). De lezing wordt gehouden door Fokkelien von Meyenfeldt en gaat over de drie oudste, bij naam bekende biografen van Geert Grote: Rudolph Dier, Petrus Horn en Thomas a Kempis.
Plaats: Geert Groote Huis (GGH), Lamme van Dieseplein 4, Deventer
http://www.geertgrootehuis.nl/contact/
Tijd: dinsdag 20 augustus 2024 van 15 tot 17 uur, D.V.
Entree: 10 euro p.p. / studenten tot 27 jaar half geld
Reserveren: mailtje sturen naar info@geertgrote.nl of ga direct naar de webwinkel die u HIER vindt. - Spruyt houdt Von Launlezing 2023
De bekende reformatorische denker Dr. Bart Jan Spruyt houdt de Von Launlezing 2023. Deze vindt plaats in het Penninckshuis te Deventer op vrijdag 3 november 2023 om 19.30 uur, D.V. De lezing staat in het teken van het 400e geboortejaar van Pascal. De titel luidt: “Het ambt als misverstand. De politieke filosofie van Blaise Pascal (1623-1662)”. Nadere informatie volgt later.
- Gerard Busch en boekbinders geëerd tijdens dies
Op 29 juni 2023 (dies GGU) is Wijhenaar Gerard Busch (81), hoofd van de Universitaire Boekbinderij, benoemd tot medewerker van verdienste. Dit gebeurde tijdens een besloten plechtigheid in de Proosdijtuin, waarbij Gerard en zijn vrouw Hannie werden toegesproken door de universiteitssecretaris. Busch, oud-docent Nederlands aan het Thomas a Kempis College te Zwolle, leerde het boekbindersvak van de monniken in de oude Abdij Sion te Diepenveen. In 2011 richtte hij de boekbinderij binnen de GGU op, destijds nog in de Hofstraat. In de loop der jaren leidde hij mensen op die naderhand als vrijwilliger actief bleven: Linda van Oostrom-Garritsen, Joop Soesbergen en Agnes van Noort. Samen hebben zij vele honderden boeken van de bibliotheek, maar ook van externe partijen, gerestaureerd. Als boekbinderscollectief hebben zij de Nap-Nap 2023 toegekend gekregen, de interne GGU-vrijwilligersprijs.
Universiteitsarchivaris Herman Starink kwam nog met een verrassing: een origineel exemplaar van het Overijsselsch Dagblad over de apostolisch vicaris in Noorwegen, Mgr. Jan Olav Smit (1883-1972), een Deventenaar met een kleurrijk leven, die ondermeer een moordaanslag overleefde, en die precies 101 jaar geleden tot bisschop werd gewijd (29 juni 1922). Hierover valt binnenkort meer te lezen in De Nieuwe Merkuur.
- Godfried Kruijtzer (1939-2023)
Nauwelijks was de GGU bekomen van het overlijden van haar honorair fellow Prof. mr A.Q.C. Tak, of een andere honorair fellow gaf de pijp aan Maarten: Mr. ir. G.F.J. (Godfried) Kruijtzer, Hon.FRLI (1939-2023).
Kruijtzer, alumnus van de universiteiten van Leiden en Delft en van King’s College London, was oud-docent Wis- en Bouwkunde aan de TU Delft, die onderzoek deed naar de gulden snede en de relatie tussen wiskunde, harmonieleer en mystiek. In zijn werk Ruimte en Getal. Het plastische getal en het gulden-snedegetal: wiskunde in de bouwkunde en bouwkunde in de wiskunde (Amsterdam 1998) ontrafelde hij de wiskundige theorie achter de architectuur van Dom Hans van der Laan OSB (1904-1991).
Naast vele artikelen en zelfstandige publicaties leverde hij ook een bijdrage aan Liber Universitatis van J.D.J. Buve (Deventer 2014). Kruijtzer zag ondermeer een verband tussen de filosofische theorie van de veritas duplex en de intuïtionistische wiskunde van L.E.J. Brouwer (1881-1966). In 2015 werd hij benoemd tot honorair fellow van het Rudolf von Laun Instituut. De GGU was vertegenwoordigd bij de uitvaart in de kapel van Begraafplaats St. Petrus Banden te Den Haag op 24 april 2023. De uitvaart werd geleid door Mgr. Ad van der Helm, de bekende Haagse deken. Een uitgebreide necrologie kunt u aantreffen in de volgende Nieuwe Merkuur.
- BEZOEK DEZE ZOMER DE PROOSDIJ VAN DEVENTER!
Het is weer mogelijk een bezoek te brengen aan de Proosdij van Deventer, het oudste stenen woonhuis van Nederland, waarin het Universitair Kapittel Geert Grote (bestuurscentrum van o.a. GGU en DUP) zetelt. De begane grond is ingericht als mini-expositie, gewijd aan de geschiedenis van de Proosdij en haar bewoners in de afgelopen negen eeuwen.
Hoe dat allemaal kan, leest u in de nieuwe folder, waarvan u de digitale versie HIER van onze webpagina af kunt laden.
———————–
Individueel bezoek zonder afspraak
Elke zaterdagmiddag staat de deur van de Proosdij open van 13 tot 14 uur.
Aansluitend wordt vaak de mogelijkheid tot deelname aan een rondleiding geboden.• Het is ook mogelijk een kort bezoek aan de begane grond te brengen in het kader van een rondleiding van de VVV (www.deventer.info) of het GGH (www.geertgrootehuis.nl). Men kan zich daarvoor wenden tot een van deze organisaties.
• Rondleidingen voor kleine groepen op afspraak
Als u met een groepje van minimaal 3 en maximaal 12 personen bent, kunt u op een ander tijdstip een rondleiding door huis en stad boeken. Deze duurt ca. anderhalf uur.
AFSPRAAK MAKENStuurt u een bericht met uw contactgegevens en de gewenste datum naar info@geertgrote.nl, dan wordt er z.s.m. contact met u opgenomen om afspraken te maken.
Kosten:
Entree Proosdij: €1 p.p.
Rondleiding: €10 p.p. (incl. kopje koffie/thee)
Scholieren/studenten (tot 27 jaar): €5 p.p.
Kinderen t/m 12 jaar: gratis (mits begeleid)De Proosdij • Sandrasteeg 8 • 7411 KS Deventer
- GGU betreurt het overlijden van Honorair Fellow A.Q.C. Tak (1942-2023)
Bij de GGU vechten droefenis en dankbaarheid om voorrang bij het vernemen van het heengaan van Prof. mr. A.Q.C. (Antonius Quirinus Cornelis, kortweg ‘Twan’) Tak (80) op dinsdag 24 januari 2023.
“Professor Tak heeft veel betekend voor de GGU. Met name heeft hij een ongeëvenaarde krachtinspanning verricht om de binnen het Rudolf von Laun Instituut ontwikkelde filosofische theorie van de veritas duplex (dubbele waarheid) toe te passen in zijn discipline, de rechtswetenschap. Zijn optredens en publicaties van de afgelopen tien jaar getuigen daarvan. Voor zijn moed als pionier zijn we hem blijvend dank verschuldigd,” aldus waarnemend secretaris Sybrand Buve.
Tak was hoogleraar in het Recht, in het bijzonder in het Staatsrecht en het Bestuursrecht aan de Universiteit Maastricht. Hij geldt als stichter van de Maastrichtse School. Daarnaast was Tak, die zijn onafhankelijkheid koesterde en verder nergens lid van was, 27 jaar lang raadsheer bij de Centrale Raad van Beroep (CRvB) te Utrecht. In 2011 hing hij zijn toga aan de wilgen uit protest tegen de werking van de Algemene wet bestuursrecht (Awb), waarin hij steeds meer een bedreiging van de democratische rechtsstaat zag.
Met Tak verliest Nederland een van zijn grootste kenners én criticasters van het bestuursprocesrecht, gevreesd door Raad van State en Kabinet. Onvermoeibaar nam hij het op voor burgers die dreigden te worden vermalen in het systeem.Prof. Tak heeft verschillende malen opgetreden bij de GGU, als eerste bij de cyclus over ‘Vertrouwen’ (2011/12). Ook hield hij de Von Launlezing 2013 en was hij hoofdgast bij het Juridisch Symposium van de GGU in 2017. Daarnaast was hij van grote betekenis als juridisch adviseur en stimulator op de achtergrond.
Tak noemde GGU-grondlegger Jeroen Buve in Het Nederlands Bestuursprocesrecht (2014) “de grootste Nederlandse filosoof van deze tijd”. Op zijn sterfbed benoemde Buve Tak tot ‘Honorair Fellow van het Rudolf von Laun Instituut’ (Hon.FRLI), een zeldzaam bewijs van erkentelijkheid voor wetenschappelijke inzet, dat door Tak werd gekoesterd.
Een zichtbaar geroerde Tak was een van de sprekers bij de uitvaart van Buve in 2017. Een jaar later nam hij samen met zijn Leidse collega Paul Cliteur en de Belgische filosoof Koenraad Elst de eerste exemplaren van Buve’s memoires in ontvangst.
Op 25 december 2022 mocht Tak zijn tachtigste verjaardag vieren, naar aanleiding waarvan De Nieuwe Merkuur een interview met hem hield, waarvan fragmenten elders op deze site te vinden zijn. Een uitgebreid In Memoriam van Prof. mr. A.Q.C. Tak, Hon.FRLI (1942-2023) zal verschijnen in De Nieuwe Merkuur. De Deventer Universitaire Pers werkt aan een herziene uitgave van zijn boeken Democratisch manifest en Democratie in relatie tot recht en politiek.
Deventer, 27 januari 2023
- Benedictus en Sergius: een kleine anekdote
Emeritus-paus Benedictus XVI, op de laatste dag van 2022 overleden, en op 5 januari 2023 na een door zijn opvolger geleide, pauselijk gezien sobere plechtigheid bijgezet onderin ‘s werelds grootste grafkerk (die van Sint Pieter), was midden jaren zestig als Prof. Joseph Ratzinger hoogleraar Dogmatiek aan de Katholieke Theologische Faculteit van de Westfälische Wilhelms-Universität (WWU) te Münster.
Hier studeerde van 1963 tot 1965 een eigenwijze monnik van het benedictijnse klooster van Chevetogne, pater Sergius alias Jeroen Buve, Fundamentaltheologie bij Prof. Johann-Baptist Metz. Buve was aangesteld als assistent van kerkhistoricus Prof. Erwin Iserloh van het Katholiek-Oecumenisch Instituut, en placht van tijd tot tijd professoren, assistenten en studenten op een fundamenteel-theologische verhandeling te trakteren. De referaten van deze olijke monnik zorgden steeds voor de nodige opschudding en werden door de hooggeleerde heren theologen als even onwenselijk als onweerlegbaar ervaren. Met name door de waterdichte onderbouwing van zijn betogen dreef de Nederlandse benedictijn zijn Duitse superieuren tot grote wanhoop.
Toen Buve op een dag door de gang van de Faculteit liep, werd hij op zijn rug getikt. Hij draaide zich om en zag dat Ratzinger achter hem stond. Of hij even binnen wilde komen in zijn werkkamer. Buve dacht: nu krijg ik op mijn kop, omdat ik nooit in zijn colleges verschijn, maar altijd naar die van Walter Kasper ga. Maar nee. Ratzinger vroeg hem plaats te nemen.
Hierop ontspon zich het volgende dialoogje:
– “Pater Sergius, darf ich eine Frage stellen?”
– “Aber selbstverständlich, Herr Professor.”
– “Pater Sergius, wie können Sie so denken, und Mönch sein?”
– “Herr Professor Ratzinger, das ist die Schizofrenie wovon ich lebe!”
Na dit antwoord van de benedictijn nam de latere Benedictus het sportief op:
– “Na, bitte schön! Dann kann ich auch nichts mehr sagen…”
===
- TAK TACHTIG
De GGU feliciteert Prof. mr. A.Q.C. Tak van harte met het bereiken van zijn 80e verjaardag op 25 december 2022.
Van 1983 tot zijn emeritaat in 2008 was hij hoogleraar aan de Universiteit Maastricht met als leerstoel ‘het Recht, in het bijzonder het Staatsrecht en Administratiefrecht’.
Het bijzondere van zijn vakgebied – Recht – is dat het elke Nederlander aangaat. De Nieuwe Merkuur stelde vragen aan “het buitenbeentje aan wie zijn collegae en andere juristen nooit hebben kunnen wennen”. Een gedeelte van het interview met de octogenarius wordt HIER alvast vrijgegeven.