Reactie GGU naar aanleiding van mediaberichtgeving rond abdij Sion

Abdij Sion is voorlopig verkocht aan de Stichting Nieuw Sion, die wij bij deze feliciteren met haar overwinning. Voor de Geert Grote Universiteit i.o. (GGU), die sinds maanden voortdurend in de weer geweest is om de Abdij te verwerven, was het even een bittere pil. Maar de GGU heeft in de afgelopen negen jaar een soort olifantenhuid tegen teleurstellingen ontwikkeld en daarmee een voor velen onbegrijpelijke veerkracht. Daarvan hopen wij binnenkort onze vrienden en sympathisanten weer te kunnen overtuigen. We hebben intussen geleerd om niet te snel met goede berichten naar buiten te komen.

Het was blijkbaar de voorkeur van Abt Alberic om de Abdij aan “Nieuw Sion” te gunnen: een begrijpelijke keus, want het hemd is nu eenmaal nader dan de rok. Sion blijft nu een soort klooster en wordt geen universiteit. De GGU had echter graag de gelegenheid gehad – maar die is haar niet gegund – om in deze zaak überhaupt mee te dingen, vooral nadat zich naar aanleiding van de brochure De Geert Grote Universiteit in Abdij Sion drie investeerders gemeld hadden die bereid waren tot €5.000.000 te gaan om Abdij Sion met landerijen te kopen, terwijl die nu voor €3.500.000 aan “Nieuw Sion” is gegund (aldus dagblad De Stentor, 18-12-2015).

Die drie idealistische investeerders wilden de gebouwen aan de GGU ter beschikking stellen en hun rendement halen uit de 50 hectaren vruchtbare landbouwgrond, die zij biologisch wilden gaan exploiteren. Maar hun bod was expliciet gebonden: ze wilden alleen het geheel kopen als de GGU in de gebouwen zou komen. Dus nu is voor de GGU niet alleen de abdij verloren, maar ook die €5.000.000 – tenzij voor een deel van dit bedrag nog een andere bestemming komt. Misschien kunt u zich hierbij iets van de diepe teleurstelling voorstellen, die dat voor de toekomst van de GGU betekent, die als private stichting vooral op dit soort privégeld is en zal zijn aangewezen.

Dat de Abt van Sion in dezen voor een religieuze invulling gekozen heeft, ligt in de lijn der verwachtingen, maar dat hij zich daarbij via zijn zaakwaarnemer heeft kunnen beroepen op de nu al negen jaar durende en een paar keer haast geslaagde poging van de Gemeente Deventer om de GGU overal buiten te houden en als privéhobby te laten uitsterven, is voor vele prominenten van buiten Deventer steeds onbegrijpelijker, maar het is wel de feitelijkheid. Buiten Deventer, ook bij verschillende gevestigde universiteiten in Nederland en België, wordt op hoogleraarniveau allang onderkend dat hier een nieuw en intrigerend academisch project in de maak is. Bij gebrek aan ondersteuning kan dit initiatief organisatorisch nog niet goed van de grond komen.

En nu zich een unieke gelegenheid bood om buiten de gemeente om toch tot de realisering van een rudimentaire universiteit te komen, was er weer geen enkele, al was het maar morele, steun vanuit de Gemeente Deventer. Het is moeilijk te bevatten dat waar allerlei steden zich inspannen om een university college binnen hun grenzen te krijgen, Deventer daarvoor ongevoelig lijkt te zijn. Misschien zal de toekomst bewijzen dat ideeën soms sterker kunnen zijn dan het rendementsdenken voor mogelijk hield.

Deventer, 22 december 2015.
College van Bestuur GGU